facebook google twitter tumblr instagram linkedin
  • Destpêk
  • Ez kî me
  • Tarîfên Xwarinan
    • Xwarinên Kurdî
    • Şêranî
    • Vejetarten
  • Tenduristî
  • Têkilî

NANOZIKO


Van salên dawî bi xêra sondaja bîran û bi xêra xeta ava Beyazsu/Serêavê , êdî berriya Mêrdînê jî ji avê têr vexwar. ( silav ji kedkarên Lodublajê yên ku digotin Serêavê a kê ye ? :) ) Gava meseleyên bîran vedibin îja çiyayî jî payê ji xwe re derdixin û dibêjin we kaniyên me hemû çikandin, hûn pê re kêfê dikin. Ez jî bêjim ; kî jîr be bila texsîr neke, heqê me di her gava vî welatî de heye :)

Welhasil îja piştî av hat van deran, xelkê ji xwe re darên meywan çandin. Ew dar mezin bûn û êdî tu kêmasiya me ji Akdeniziyan nema. Em jî meyweyên xwe ji daran dikin û dixwin û tew wêneyên li ber dara em dikşînin jî li ser. Rebbîî çi nîmetek mezin e.

Ew darên ku hat çandin yek ji wan daran jî darên biyokan bû. Darên biyoka di bin biyokan de dimîne dawiya payizê de. Axir zû bi zû xera nabin ew biyok. Dîsa jî êdî biyok bû nesîbê sifreyên me jî. Rîçal û şêraniya wan  gor bavê min qet şûna dimsê negire jî dîsa jî xweÅŸ in.

Çend roj berê bû, hevalek min got ez ketime derdekî bê mirad. Tu dibê qey barê ev bajar giÅŸ sitûyê min de ye. Hah min go dermanê te li cem min e, ne ket serî de keniya .  min sêniyek şêranî di destê xwe de çûm cem . ÃŽja ev tarîfa ku dermanê derdan , dermanê dilan min go bidim we jî ;

- pêşî biyokan biqeşêrin

- şerbetekê di kêlekê de bikelînin, ew dendikên biyokan jî bavêjin nav şerbeta wê.



-biyokan raste rast têxin tepsiyê her yekê kevciyek du kevcî şekir deynin ser.

-şerbeta we kelandiye jî têxin tepsiyê de, gor daxwazê darçîn û qernefîl jî

-ser tepsiyê bi alimunyum folyo bigrin û bavêjin firnê.



- 2-3 saet bi agirekî kêm bila bikele

-êdî hazir e gwîz û qeymaxên xwe dînin ser, noşî can be :)



00:41 No yorum
Zû de ye ne li van deran im. Nanoziko wer bê xwedî, wer sitû şikestî bû.. Ev axa miriyan bi zeytûnên Dêrikê re min ji ser xwe avêt. Kurdîheznooo, silav ji we re :) Way hatim !



Her sal di meha yazdehan li otoxara Qezê bazara zeytûnên Dêrîkê vedibe. Yanî xelk giÅŸ wer dizanin lê kê go bawer nekin. Dêrîkî zeytûnên xwe nav hev de hiltînin û nagihê tu derê din bo firotinê. Yên digihê jî belkî efareya li bin bin. Xwarina me ya Dêrikiyan zatî ne ji adetê yê jixwe. Sênî sêni em dixwin. Paşê em dibêjin çima em giÅŸ  werê girs in, ev qanûna xwezayê ye hemwelatiyên min :)



Min jî berî da otoxarê Qezê , zeytûnfiroş dezgehê wan li ber hev, ser hev diponijîn, kes tune bû. Welle her tim fedî dikim ku wêneyan bigrim û herim bi wan bazirganan re bipeyvim. Min ji yê serî dest pê kir û min dest pirsan kir , wî jî rasterast pirsî go; ' Xwarzê tu ji Dêrikê ye ? Peyva te wek a wan e' ; got 'Sercavan re '.



Go ; ' Serî de bêjim zeytûnên Dêrikê em nafiroÅŸin , yanê tune ku em bifiroÅŸin. Ew ê ku li Dêrikê şîn dibin encax têra Dêrikiyan dikin. Em li vir zeytûnên ku ji Mût, ÃŽskenderûn, Nîzîp , Ayvalıx'ê tê difroÅŸin. Yên herî pir diÅŸibe zeytûnên Dêrîkê yên Nizipê ne. Bûhayiya zeytûnan diguherin lê yên Mûtê yên herî erzan in. Ji 6 lîreyan heya 8 lîreyan me firot. Yên ÃŽskenderûn dor 10 lîreyan û yên Nîzibê jî dor 13-14 lîreyan me firot. Li vir makineyen bo ku ÅŸikandinê heye. Eyara  ev makineyan heye, gor mezinbûna zeytûnen em eyar dikin û makîne jî dikûte. Hinek gir û hinek hûr bin nav de yên nehatiye kutandin jî çê dibe. lê girsbûna wan yek be teko teko tê ÅŸikandin. kiloyan zeytûna em bi nîv lîreyê dikûtin .'  Heta yên hatibûn kutandin û di nav ava xwe de hazir û nazir tê firotin jî hebûn. Bazirganên niha kar ji kevaniyan re nehîştine , helal be :)



 ÃŠdî methên zeytûnên Dêrikê bidim , hew qas agahî bes ji bo biyanan :) Serî li xwe mezinkirin karê me Dêrikiyan e. Gelek cûreyên zeytûnan heye li Dêrikê , lê yê ku min zaroktî de bihîstiye û malbata min timî dikirrîn yên xirxalî bûn. Hûrik, têra xwe şîn û bi eklek zêde û zeyta wê jî zêde ye. Gava tu yê zeytûnan ji meter bi desta derxe mîsal, teqez destê te di zeytê de dimîne . Cûreyên din jî kejik, zoncik, belotî, melemelî û hwd. Ez hemûyan nizanim. Em ji gundên Dêrikê ne , lê tiÅŸteke ecêb e, yên li gundên me şîn tê nayê xwarin ,tahmsarkî ne. Em wan dikin zeyt û dixwin. Ji bo xwarinê jî em ji  navçeyê distînin. ÃŽsal bûhayiya wan dor 15 lîre bû li Dêrikê.

Çawa şêrîn dikin em van zeytûnan ? Pêşî em dikutin, dixin nav ava xalî ( yanî ava bê tiÅŸtek ). Her roj ew ava li ser diguherînin  heya ku ew zeytûn ber şêrînbûnê diçe. 7-8 rojê din îja em dixin nav sîrawkê (ava ÅŸor)  ku nerm nebe û mihefeze bibe.

Ez heya ku zeytûnên Dêrikê zivistanî nexwim, wek tim birçî bim. Zeytûnên din jî qet ber dilê min nagirin.

Dêrîki bi kêfcîbûna xwe deng vedane. Heger hûn bipirsin , erê rast e , zeytûnên herî xweş Xwedê teala kiriye para me. Ka bêjin em çima ne kêfcî bin :)
08:57 No yorum


Çavên xwe bigrin; bifikirin ku gava dibêjim Pîzza çi tê ber çavên we? Yê min hevirekî li gorî nanê tisî hebkî şêrin û li ser jî penêr, sucix, salam hwd.

Tu car li ser pizzayan meraqeke min a zêde çênebûye lê car caran min xwariye. Şaxên wan markayên mezin li Mêrdînê jî hene, mîsal Domino's, mîsal Pasaport Pizza. Li wan deran gava ez menuyê vedikim û dixwazim siparîşa pizzayê bidim, dibînim ku li gorî melzemeyan her diguhere navên pîzzayan. Ez hê li tiştekî cuda rast nehatime di vê meselê de, li Qezê pizzaya bi qelî û bi bacanên hişkkirî hatibû çêkirin, ya herî balkêş ew bû bo min. Xeynî wê; malzemeyên klasîk ên dikeve nav pîzzayan, hûn jî dizanin jixwe.

Lê gava em çûn Kafroyê, 2 menu hatin ber me, yek pizzayên her tim her demsal çêdibin, yek jî li gorî sebzeyên demsalê hatiye binavkirin û tê çêkirin.



Helbet dîrekt a li gorî sebzeyên demsalê hatiyê çêkirin bala min kiÅŸand. Me 2 pîzza xwestin, her du jî ji hev cûda bûn, me go em her duyan jî tahm bikin. PiÅŸtî ku me sîparîş da, ez çûm ber firneya ku hoste lê pîzza çêdike. 2 dolab tijî hevîr bû û tevî ku di kelekela danê nîvro de em çûbûn, gelek kes hatibûn pîzza bixwin. Li ser maseyên din, kesên ku ji Ewropa hatibûn hebûn. Li yekê jî 4 memûr rûniÅŸtibûn, ji bo navrojê hatibûn heya Kafroyê . Gundê Kafroyê, gundekî Suryanan e û ji navenda Midyadê 12 km dûr e, welle xelk ji zikê xwe hez  dike 😂 Em jî bi taybetî ji Qoserê rabibûn û hatibûn. Min ji hoste re go "Gelo îzna te heye ku te temaÅŸe bikim û çend fotoyan bigrim?" go "Tu û kêfa xwe", mala wî ava :)




pîzza çêbû û hat ber me. Min Pizza De Helanzane ( heheeyyyt tîpek di nav navê te bûma :) ) xwest. Di ya min de sebzeyên demsalê ( kundir, bacanên reş, isotê sor ) û goştê mirîşkan hebû û li ser jî yên soskirî hebûn, ew sebzeyan pir bala min kişand û min ew xwestibû .



Erê Pizza De Helanzane ;

Ji ber ku li zaningehê jî li ser nên me gelek ders dîtîbûn, gava min perçeyek rahêşt destê xwe û tekstûra wî nanî dît, min go "Helal be, çi xweÅŸ hatiye hêvankirin/mayakirin. Ev yek! Ne şîrîn bû lê têra xwe nerm û teniiiikk bû, fenanî pelê cixareyan. Ev dudu! Kêfa min ji nanê tenik re tê, tabî ev jî zewq e. Paşê  abê tu çawa fikirî ku wan sebzeyan bixî tevî hev? Lihevhatina wan min zehf eciband. Bi kundirê Toriyan re pîzza min xwar û sebzeyên sorkirî qet ne bi rûn bûn. Ew baharatên ku li goÅŸtê mirîşkan kiribûn jî pir xweÅŸ bû, min ji marîna wê zêde hez kir. Ev sisê. Kêmasiya wê 29 tl bi min gelekî zêde bû ji bo ew pızzaya.

Min li restoraneke pir baÅŸ,  ji destê hosteyekî jêhatî pîzzayeke xweÅŸ nexwariye. Encax Domino's û Pizza Pizza filan bêvan. Heger kûra dowîz werê bidome zor e lê min dil heye ku biçim Ewropa û bigerim. Ez dikarim werê bibêjim, heya ku ez biçim wan deran û pîzza bixwim, ev pizzaya herî baÅŸ bû ku min li van deran xwariye. Dest û milên te sax be hosteyê delal, yên ku çûne li Kafroyê pîzza xwarine, ez li benda fikrên we me jî :) bimînin di xweÅŸiyê de 🌸
07:17 10 yorum
Ev çend roj in her ku dikevim kuçeya mala me, bêhna kulîçeyan ( em dibêjin kullor ) tê pozê min. Ew baharatên ku dikeve nav kulîçeyan; cehik, reÅŸik, darçîn û hwd. yek bi yek tê ber pozê min. Ji vê bêhnê diyar e ku ‘eyd nêzîk e.

Li herêma me, bê kullor ‘eyd nabe. Heta ji ber ku rojek berê ‘eydê kullor tê lêxistin, roja erefê re em dibêjin ‘roja kulloran’. Xwarin ne hindik e dostno, heya navên rojan diguherîne. Ya ew çi eziyet bû gidî, heya nîvê ÅŸevê em li ber tepsî û firnên kullora bûn û roja ‘eydê ÅŸeveqê em radibûn. Di destpêkê de min go kullor tê ‘lêxistin’. Yanî berê ew kullor di tennûran de dihat pêjandin. Loma jî werê tê gotin. Niha firnên elektronîk ên malê rehetiyeke mezin e bo me lê heger hûn bipirsin gelo tehma wê bi qasî ya tennure dibe? na heyran! Lê rehetî zora marîfetê biriye.



Sirra kullorê di beharatên wê de ye. Beharatfiroşê mehla me, kek Bahoz e. Ji Rojava hatiye vir û ev 6 sal in vî karî dike. Min jê pirsî , “Gelo çi dikeve nav hevîrên kulloran?” Got “Em beharatan li cem xwe tevlihev dikin, yên tên dermanê kulloran, yên linavhevxistî distînin. Em 27 çeşîd beharat dixin nav hev; cehik(rezene), darçîn,vanilîn,reÅŸik û hwd. Bo 2 kg. arvan 100 gr. em tawsîye dikin lê yên bêtir dixwaze tevlî bike bi kêfa xwe ye 😊 wekî din şîr û rûn, hûr û ÅŸekir jî tevlî dibê; û hevirê wê ne ÅŸikeva ye, hewce ye hilatî be. Yanî em êvarê hevîr dikin, sibe zû lê dixin hevîrê hilatî(mayalanmış hamur) û ÅŸiklo ÅŸiklo dixin firnê.



Li Mêrdîna jorîn ev çend sal in kulîçeyên Suryaniyan (Suryani Çöreği) jî populer bûye. Ferqa kuliçeyên me û yên wan ev e; di nav ên Suryaniyan de xûrme û behîv hene û yên wan hebkî biçûk in.

yên Suryanîkî


Li cem me kullor gula civatên eydan e. Bêyî kullor nabe , her ku çay tê ber mêvanan îlleh sênika kulloran jî li ber e.

Zû de ye min nenivîsî bû , barek maç û hembêzek kullor ji xwendevanên min ên xweşik re.. her di xweşiyê de bimînin .
14:40 2 yorum

serîfıroş

Hatina rojiyê ji nixûmandina ber derê donerciyên Qezê bellî dibe. Nizam li tu bajarên din edetek werê heye lê meha Remezanê loqente û donerfiroşê vir perdeyek an çarşafeke sipî li ber derê dikanên xwe darde dikin da ku kesên bi rojî çav li xwarinan nekeve û dilê wan nebijê . Lê ji bo bêhna wan, hêj ti çare nedîtine esnafên vir :)

nixûmandî

Ez daketim sûka Qezê, îşê rehma Xwedê heya roja berî rojiyê ji xumexuma baranê bû lê roja ewil a rojiyê germeke pir hat û hêj jî ew germ dewam dike. Pir germ bû û ji ber tîbûnê, taqetê kesî tunebû bipeyviya.

kuçeya qesaban

Kêfa qesaban li cih bû, dibêjim feqîr an zengîn her kes di rojiyê de li gorî halê xwe goÅŸt dibin malê. Dolabên wan tije goÅŸtê berx û karan bû. Bi xavîtî dilê meriv diçû wan goÅŸtan . Lê ji kuçeya Qesaban a Qezê  hertim bêhneke nexweÅŸ tê. Qet dil nakim ji wir derbas bibim. Ev bêhn, a hûr û roviyên ne paqijkirî an jî belkî ya goÅŸtê kevn e, nizam. Ti car min ji qesabên wê sikakê, goÅŸt nestendiye. Nêzî wê sikaka cîhê navdil û seriyan heye. Min dît ku daxwaza ji bo seriyê heywanan pir e, Xwedê miÅŸteriyê wî hêj pirr bike. Min 6 kes jimartin ku serî stendin. MiÅŸteriyên zilamê ku navdil (em ji kezeb,dil û piÅŸik, her sê tev de re dibêjin "navdil") difrot jî zehf bûn. Diyar e bi hatina rojiyê re, goÅŸt biha bûye û ji ber ku erzan e, xelk bi pirranî serî û navdilan dikirre.




Wekî malbata min, xelkê vir debara xwe bi cotkariyê dike û ji ber vê jî her tim pereyên wan li bêrîka wan tine ye. Tenê wextê zadan pere dikeve destê wan û ji bo salê wî pereyî xerc dikin. Îja hin tiştan distînin. Wekî goşt, xwarina hişk bi deyn distînin. Deynê xwe jî salê 2 caran didin. Ew jî wextê genim û garisan e. Alwêra dikandar û cotkarên Qezê li ser zadan e.

toptancî


baqisme


 Em çûn toptanciyê ku em tim xwarina hiÅŸk jê dikirin. Li Mêrdînê, di rojiyê de delaliyên ser sifreyan tehîn û helawa Davud Selim in. Sehûr bêyî wan nabe. Me ji biçûkatiya xwe de wer ditîye. Û baqismeyê Mêrdînê, yanî nanê hiÅŸk :) Kalikê min 2 baqisme dixistin tasê û helaw pê re dixwar. Digot "tu van herduyan bixwî dikari 2 roj birçî bimînî." Haaa! îja kalikê min tim helawa bibenîşt distend. Ji ber vê ez jî tim a bi benîşt distînim. 3 kîloyê helawê bi 36 lîreyan bû, min go "pir e ji bo me, ma em 4 kes in." Go "tew êdî xelk helawa 25 kîloyî dipirsin, 3 kîlo çi ye abla" :) Perwane her dizivîrî û ev dikan di zaroktiya min de çawa bin niha jî werê ye . Ev dikan ÅŸahidî emrê keseke wek min bû û li gorî ku bavê min dibêje hêj kalikê min sax bû, ji wir alwêr dikir. Ecêb, ji ber emir ew text û deÅŸt pir zana xûya bûn ber çavê min.

helawa 25 kîloyî

Li ser firinan jî êdî wiha dinivîse: ' sahura kadar açigiz ' '4ten sonra tava ve lahmacun almiyoruz' . Xelkên vir jî taweyên qiymelî, bacanlî û lehmecûnan dişînin firinan. Ji ber ku gelek kes dişînin û pêjandina wan nagihê berî wextê fitarê piştî saet 3 û nîvan nema distînin firnecî, welle heqlî ne :) îja di rojiyê de ji bo her taweyekê 2 lîre heqê pêjandinê jî distînin. Wekî mezinên me jî dibêjin Serê naêşê paçikan lê girênedin heyran , Xwarina xwe li malê, li ser êgir çêkin :)

'Meha Remezanê piştî saet 4'an de tawe û lehmecûnan neynin'
'heya sehurê/paşîvê em vekirî ne'


Li Qezê rewşa me kêm zêde ev e, kesên rojiyê digrin Xwedê sebrê bide wan di van rojên dirêj de . Bimînin di xweşiyê de, slav û hirmet ..
01:17 10 yorum

Silav xwendevanên ezîz,



Wekî hûn zanin nivîsa min ya dawî de ji bo Cejna Zimanê Kurdî piÅŸk hebû. Di nav 13 kesan min piÅŸka xwe avêt. Diyariya ku bûhaya wê 60 TL, bû qismetê Morî. Ser xêrê be. Demek nêz de agahiyên xwe bi rêya e-mailê bişîni ser hesabê zeynoo_erdem@hotmail.com . 

Bila şans tim bi we re be 😊



23:31 No yorum
Ca min gava fam kir ku meraqa min li ser xwarinê û pêjandina wan heye, her tim digot: 'bila guhê te li ser ders û mekteba te be, xwarin çi ye keçika min' min xwend lê dîsa li ser xwarinan xwend :) welhasil îja digo ' gava meriv dizewice kîjan xwarinê bizanibe, ew xwarin timî dibe barê stûyê meriv. '  Li wan malbatên ku 5-6 bûkên wan hene, her karek aîdê bûkekê ye difikirî. Digot "tu xwe mede ber çêkirina kutilkan, gava tu zewicî bila nebe aydî te, min deng nedikir lê ma qey min bizaniba jî ma ka ew malên mezin ên berê.




ÃŽro em mêvanê metka min bûn , kutilk bû şîva me ya ÅŸevê . Metka min go ' min pere xistiye nav kutilkekê , qismetê kê fireh be Wê bibe qismetê wî/wê. Di zaroktiya min de ji bo ku ew kutilkên ku pere an hûngilîsk tê de ne, bibin para min û forsa xwe bavêm ji zarokên din re , min tim zêdeyî xwe dixwar. Lê carna tew nedigîha kutilka duduyan,  dibû para hinekan. Çavê min vedibûn min digo çi kesek bi ÅŸens û siûd. ÃŽÅŸev jî kutilka pere tê de bû para birayê min. Min go bise wêne bigrim go 'haho! min dikira diran li ser bikira.'



Dibêjin ji xezalê bezatir tune ye, le ji qismetê xwe pê ve nikare bixwe. Îja ji bo cejna zimanê Kurdî pişka(qûra) me heye. Cejna zimanê kurdî sed hezar car pîroz be :) Kesên ku li bin vê nivîsê gotinekê pêşiyan a li ser xwarinan binivîse wê ji Marketa Akresê hediye çekiya ku buhayê wê 60 tl ye qezenc bike :) wek pereyê di nav kutilkan de :) ê ku dibêjin Mêrdin li ku em li ku, heger bibe qismetê we ez ê li ser navê we bidim maleke mihtac.

Bimînin di xweşiyê de.

08:23 15 yorum

Çend roj in, dilopa avê ji misluxan nayê. Dîsa wek her caran, boriyên ava xetta Ava Spî teqiyaye. Ava qezayên Mêrdînê giş ji Nisêbînê tê lê mixabin her meh miheqeq carek, ev dibe beleya serê me û bi rojan em bê av dimînin. Vê êvarê gava ji kar vegeriyam baranê xweş didayê, mala me li ser kaş e, hêdî hêdî dimeşiyam. Xelk zû bi zû direviya lê min xwest barana biharê li min bike, bavê min tim dibêje "barana biharê şîfa ye." Mêjiyê min zêde tije ye van rojan, min go belkî hebkî hişê min rihet bibe bi vê baranê.

 Telefona min lê ket, ca min bû. Got; ji ber ku av li bajêr tune bû me berê xwe da gund û wa ye em hûr û rovîyan dadigrin. Min di dilê xwe de go; aha! ji bo blogê jî binivîsim. lê min hesab kir; li gorî ca min digot zû de ye dest pê kiribûn û heta biketima dolmîşa WêranÅŸar û bigihama Uçyola Dêrikê, ez nedigihîştim dagirtina wan. Min jê xwest ku çend fotoyan bikşîne da ku ji bo nivîsê ez wan bar bikim. Li aliyekî jî, ji ber ku barê wê xwarina giran ji milê min rabû, kêfa min hat. Zehf zehmet e hûr û rovî. Paqijkirina wan hûr û roviyan, dagirtina wan, paqijkirina wan siman... Hewce ye tu rojeke xwe bidî vê xwarinê û stû jî li ser bikî 😊



Ji bo videoyê min soz dabû xwendevanan lê ez li ser soza xwe me, nivîsa wê niha dinivîsim, video jî, ji bo carekê din ez ê bikşînim.

Ez ê bi fotografan çavên we têr bikim û çend tiÅŸtên muhîm bêjim li ser vê xwarina xweÅŸ. Pirsên we hebin hûn dikarin bipirsin. 



Ka em dest pê bikin;

-Sim an jî piranî dibêjin ‘pê’, li sûkê yên hazir hene lê heger heywan ÅŸerjê kiribin, em êgir da didin û li ser êgir wê pûrta pê ve dikizirînin. Ev bû yek.

-Paqijkirina hûr û rêviyan, Xwedê meke para dijminên min 😊 Axir li sûkê yên temîzkirî hene le malbata min qet bi wan qayîl nabe; dibêjin bê tahm e. Em bi xwe her car paqij dikin û dixeritînin.

- Ji bo ava wê tîr û bi lezzet be, em nokan jî dixin nav ava vê xwarinê, rojek berê nokê xwe têxin nav avê ji bo binermijin.

- Sîrê xwe jî biqeşêrin, deynin alîyeki, em ê di dawiyê de bavêjin nav ava hûr û roviyên xwe.

-Pêşî nok û simên xwe bidin ser êgir û dest bi dagirtina hûr û rêviyên xwe bikin.





- Hûr û roviyên me, yên kaviran bûn. Hûr hertim, ji roviyan derengtir dikelin. Pêşî hûrên xwe dagrin û bidin ser. Jixwe gava we rovî dagirtin, hûn ê bi xwê baş bifirkînin, bila çend kel li hûrên we bikevin, paşê jî rovîyên xwe bavêjin nav avê.

-Piştî dagirtina roviyan bi xwê an jî bi sindik baş bifirkînin ku bila pak û delal bibe.

- Em goÅŸtê hûrik hûrkirî, n’ene, îsota hûr û xwê dixin hundirê birinca wê. Yên wekî din beharat hwd. dixin nav, serbest in.

- Kela wê tene li gor mezinbûna heywên diguhere lê tevî paqijkirin, dirûn û dagirtinê, herî kêm derdora 2 saetan karê wê heye. Bila haya we jê hebe J





 Bi bêhna welatê Mêrdînê silav, hez û hurmet..


00:43 4 yorum
Zarokatiya min di metropolên biyanan de derbas bû. Demên ku min herî pir jê hez dikir, havîn bûn. Ji ber ku her havîn gava dibû betlane, em diçûn gund. Ez ew zaroka ku wan sêlekên din ez bi tiliya nîşanî hev didam. Ji Stenbolê dihatim çimkî. Di serê wan de Stenbol tiştekî ecêb bû. Piştî fehm dikirin ku ez jî wek wan bi Kurmancî dipeyivim, pêşî Stenbol ji min pirs dikirin. Ne wê çaxê ne jî niha min meraqa wan a li ser Stenbolê qet fehm nekir.

Salê çend caran apanê min û xalanê min ji welêt tişt dişandin. Penêr, mast, qelî û hwd. Gava dihatin; ca min bi heyecan ew kolî û kîsên marikî vedikirin û digot ; "Bêhna welêt jê te." Gava ca min ew tişt vedikirin; em zarok jî wekî ku dê tiştekî efsûnî ji wan kolî û kîsan derkeve, li dorê diciviyan. Roja ku ew tişt digihîştin mala me, şîva me ya êvarê ne goşt, girar filan lê penêr û mastê welêt bû. Ewqas bi qiymet bû ji bo me. Ev hezkirina min a tehm û lezetên welêt belkî hîn ji wî wextî tê kî zane?

yazîxane

Piştî nivîsa min a li ser kerengan wê roja hanê min çû ji hevalekî re kereng û mast şandin Stenbolê. Piştî ez çûm yazîxaneyeke li otoxarê; min dît ku li yazîxaneya wan meterê penêran, kîsên kerengan, şûşeyên tirşiyan li ber hev rêzkirî ne. Yên wekî min fikirîbûn pirr bûn. Ew tişt jî ji bo ji wan kesên li metrepolan biyanan tim bêriya tahm û lezzetên vir dikin re dihatin şandin.
Paşê mêrik qelem da min. Go: nav, bajar û telefonê binivîse. Min nivîsîn, qelem dirêjî wî kir û

Min go ; ' Heqê wê çi qas e? ',

Go; ' Tine be, bila bimîne.'

Min go, ' Heye û bila nemîne, wê çima bimîne? '

Çima mineta xelkê bi ser xwe de bînim ? Qet ji tiÅŸtên werê hez nakim. Min dîsa pirsî, dîsa eynî bersîv: ' Tine be bila bimîne.' Min cuzdan vekir,  pereyên hûr jî hebûn lê ji ber ku min heqê wê nizanibû û wî jî nedigo min 50 lîre dayê da ku heqê wê çi be jê bikuje. Ji bo nîv kîs kereng û 5 kg mast 10 lîre ji min kuÅŸt û qerta xwe da min. Go; ' Abla nîvro saet 2yan de dîsa bigere bo agahiyê, ê ku te jê re ÅŸandiye jî bila sibehê saet 10an ji otogarê hil ke alavan.' Min go; ‘Mal ava.’

alav


Min kereng ji hala Qezê sîparîş kiribû. Ji ber karê tê de dixebitim, eger mesele xwarin be gelek kesan nas dikim.

Min go, ‘Bila yên herî baÅŸ bin. Wê here heya Stenbolê. ‘

Ji bo mast jî li dawiya Qada Azadiyê ya hemberî Mehmet Sincar Parkı dikaneka Şêbiyan heye bi navê Kurtoğlu Market. Gava hûn ê qatix bistînin, şaş nebin teqez herin wir. Malbata min nas dike,

Go; ‘Abla tu yê bişîne Stenbolê? Ê herî baÅŸ ev e, vê malika han dezgeyê wan pir paqij e û ka li tahma wê jî binere da ku tu zanibî bê çi mast e. Ez tiÅŸtên xerab nadim we.’

Qeymaxê mast da alî û mast berra meterê da. Ji bo tev li mast nebe qeymax nayê ÅŸandin, min jî qeymax bi nanê germ xwar (tevî hemî kaloriyên wê ☹) û mast jî çû ser qismetê xwe. Min xwest devê hevalên min pê xweÅŸ bibin.

Piştî ez ji otogarê derketim, ez fikirîm;

Gelo tevî wê cemeda rê dîsa dê bêhna welêt ji wan mast û kerengên bê xwedî bihata?
Ê ku bixwe, dê pê şa bibe?
An tiştek ji rêzê bû lê ji bo ku dilê min xweş bike, ewqas spasî kir?
Ti kesên din hene ku wek min ewqasî bi tahman şa bibin?

Madem me ewqas behsa tehmên welatê xwe kir, ev nivîs bila bi van risteyên Yehya Omerî biqede:

' Ey yê ku bi devê çiya û ramûsanên deştên xwe nizane
HuÅŸ be!
Ji wan sîng û berên metropolên biyanan meke behs.'

Bi bêhn û tahma bajarê Mêrdînê, silav, hez û hurmet..
13:22 6 yorum
Îro kêfa min li cîh e. Min navroj dereng xwaribû û ji kar vegeriyam. Pir betilî me jî û naxwazim tiştên hazir ên derve jî bixwim. Min go ji xwe re şorba mêst çê bikim û tarîfê jî bidim xwendevanên xwe yên delal. Temamê wê 15 deqîqe ye. min di vîdeoyê de bi ta û derzî behsa çêkirina wê kiriye. Helbet hûn dikarin bi baharatan û filan naveroka wê zêde bikin, yên hez nakin dikarin gêzer jî tevlî nekinê. Ez ê melzemeyan binivîsim, vîdeo ji bo we deynim vir û xatir ji we bixwazim.

Melzeme;
Åžehriye (qedeheke Ã§ayê)
Arvan (2 kevçî Ã» nîv)
Tasikeke mast
Zeyt
Xwê
Ava goÅŸt an bûlyon(bûlyona mirîşkan zêdetir lê tê)(ne ÅŸert e)




Pirsên we hebin hûn dikarin bipirsin û heger we jî tarîfa min ceriband wêneyên xwe parve bikin, ez jî kêfxweş bibim :)

Bi hez û hirmet ..

06:50 4 yorum

Newroz bi piÅŸt ket, edî bihar e. Min xwest ku nivîsên xwe yên biharê bi nasandina van pincarên xweÅŸ bikim. Ax comerd e, xwe ji meriv nagre. Gava em biharê diherin gund; ca min, metka min di nav wê hêşînahiyê de kîjan pincar tê xwarin, kîjan nayê xwarin hemûyan dizanin û wan didin hev. Hinek hewce ye meriv kel pê bixe û birjîne, hinek jî bi xavî tên xwarin. Heger hûn jî dikin bixwin, van tiÅŸtan ji kesên zane bipirsin. Li her herêmî ev gihayên ku bejî şîn tên helbet diguherin lê li gundê me yên ku şîn tên û em dixwin ; tolik, xerdel, pelê ÅŸermokê, tûmask, axbandir, gûriz in. Wekî din heger tê bîra we hûn jî binivîsin. 



Le ez ê îro ji we re rebehsa Kerengan bikim. Ew Kerengên ku Şêx Muhyeddînê Hênî ji bo wan werê dibêje; 

‘Kerengê ji fesla buhar zêdê pak 
Heçî jê çêbikin bîla şubhe* çak**
Kereng jî bi hêkan ra tête simat’

Min bihîstibû ku ev hefeteyek e li sûka Qezê kereng tên firotin û wekî ku kurm di canê min de bigere, min ji bav û birayê xwe re got; heger li derekê dîtin miheqeq bistînin. Lê carna lazim e meriv ne li benda qismetê xwe be û tiÅŸtan bi xwe bike qismetê xwe. Axir min kereng sitendin. Tew min ew bi xavîtî xwarin û zik li xwe êşand. Çillekî zehmet e. 


Gava mirov van kerengan distîne wek çopê dixuyin, derveyî wan tev ax û xwelî ye. Hin  Kerengfiroşên Qezê,  ji bo ew ax bibe herî û giran were, wan ÅŸil dikin. Paqijkirina van kerengan zehmet e ji ber ku histiriyên wan hene. Ez bê lepik nikarim wan temîz bikim. Hinek jî dibêjin ew histirîyên wan jî derman in;  bêyî lepik çêkin ku sinêr û stresa canê we bistîne. 


Hewce ye Kereng baÅŸ bên paqijkirin. Demekê di nav avê de bimînîn û werin kelandin. PiÅŸtî we keland an bi pîvaz û hêk, an bi mast, an jî sorkirî bixwin. Hûn û kêfa xwe. Min tehm kir; bi her sê ÅŸiklên wê jî meriv jê têr nedibû, 2 rojan xwarina min sibê-êvarê Kereng bû. 



AÅŸpêjekî jêhatî ji bo xwendevanên nanoziko.blogspot bi 3 ÅŸiklan Kereng hazir kirin. Yên li tarîfa wan digerin û nizanin wê çawa wan Kerengan bipêjin, va ye kerem bikin. Ji ber amatoriya min vîdeo ne pir serkeftî ye. Lê mala Gernas Nenas ava  aliyê min kir û vîdeo ji bo we xweÅŸiktir kir. Spas bo Gero Production. 




Min tarîfeke din a Kerengan jî li ser kitêba ‘Kürt Mutfağında Ne PiÅŸiyor?’ dît. Va ye ez ê wê jî bar bikim. Heçiyê bixwaze dikare biceribîne.




Haaa! Berî ku xatir bixwazim vê bêjim; Kereng ji aliyê Antîoksîdan û vitamînan dewlemend e. Ji îltîhaba piÅŸikê re û ji krampan re baÅŸ e. Ji bo mehandina xwarinan gelek rind e. Li gelek cihan dixin nav Dermanê Kurmancî. Yên bixwazin hêj feydeyên din hîn bibin; dikarin nivîsa li ser Kerengê binêre. Di biharê de ez bawer im 2 mehan heye û heya hebe ji sifreya xwe kêm nekin, hûn ê poÅŸman nebin. Zatî îro-ro êdî kereng navdar bûye û dema diçî restoranên luks wek meze serwîsî miÅŸteriyan dikin. Nebêjim nabe; sala çû, Åžeyhmus Diken li ser Biamagê li ser Kerengan nivîsîbû û peyveke ku di nav devê xelkê de bû gotibû;   

Kereng digihîje kaşa
Xwarin a bergîr û wehşa
Kereng çi digere
Li mala wezîr ü paşa.


İja nizanim hûn dibêjin çi; bimînin di xêr û xweşiyê de.


‘


* bîla şubhe, yanî bêguman, bê şik.
** çê, pak û qenc.




‘



04:54 19 yorum
Çi çax şîretên ca xwe guhdar nekim poÅŸman dibim, Xwedê wê ji ser serê me kêm neke. Jinek jêhatî û baqil e. Go “keça min taÅŸtêya xwe li mal bixwin, bi Xwedê ew rûnê nivîşk ê Qerejdaxê, tu li tu derê nikarî bidî hevalê xwe û ev mastê mihan ên Dêrîkê jî dîsa werê. Min go “na yadê em ê deÅŸtê temaÅŸe bikin û taÅŸtêya xwe bixwin, min rezervasyon jî çêkir sibehê em ê li wir bixwin. Pir navdar e haa, heta rojekê em bi hevre jî herin” go “tu zanî.”


Min ji bo xwe û mêvanên min ên ji Diyarbekirê hatibûn rezervasyon çêkiribû. Gava em çûn wir û hevalên min çav li deÅŸtê ketin pir kêfxweÅŸ bûn. Dest bi kiÅŸandina fotografan kirin. Min go baÅŸ e ku ev kafe hat bîra min. Em rûniÅŸtin, me dest bi sohbete kir, gelek derbas bû lê hella hella hêj taÅŸtê nehat. Nan dan ber me, hevalan nanê tisî avêtin devê xwe. PiÅŸt re bacan, xiyar û şênahî hatin. Me go “wa ye hat axir.” Lê mixabin 15 deqîqeyan piÅŸtî wê penêr, zeytûn hwd. hat. 



Hilma min teng bû hebkî, min go “wê tiÅŸtekî din were? Qey malzeme tunebû we çû ji Mêrdîna nû kirîn û aÅŸpêj wisa dest bi amadekirina taÅŸtê kir.” Sed caran lêborîn xwestin. Em 3 kes bûn lê 2 hêk û tiÅŸtekî wek diÅŸibe tirÅŸika îsotan anîn lê tehm di wê de jî tunebû. Zatî me têr xwaribû.

Ji serî heya binî qalîteya tiştan jî ne baş bû. Em pi pereyên xwe hetikîn û ez pir bi ber fediyê ketim. Hevalên min Diyarbekirê hatibûn û cara ewil dibûn mêvanê min. Esasen cihekî hebû ku ez timî ji bo taşteyê diçûm. Pir jî baş bûn, êdî mişteriyê wan bûm lê Xwedê carekê meriv şaş dike mixabin. Gotinên diya min hatin bîra min. Wekî her tim min guh neda wê û dîsa poşman bûm.



Ez ÅŸexsê xwe, gava li derve xwarinê dixwim, pêşî li xizmetê dinerim, dixwazim bi hirmet mazûvantiyê bikim ji hevalên xwe re. Tehm û lezzet helbet muhîm e, hewce nake ez qal bikim. Lê heger meriv ji bo xwarinê ne li malê be , ez bi xwe dibêjim wekî li malê bim, lazim e bêkêmanî her tiÅŸt were ber min û xizmet hebe. Ya din jî ez li wê dinêrim bê ka ew mekan hertim bi heman qalîteyî xwarinê çêdike an na? Ji 10 caran tenê carekê jî te xwarineke nexweÅŸ li wir xwaribe nema here wir heyran! Ez werê dikim. 

Ez li aÅŸxaneyekê dixebitim, bawer bikin heger em bixwazin em dikarin hezar fen û fût bikin . Hin cîh naxwazin qelîteya xwarina wan bikeve û bo wê her tiÅŸtî dikin. Hinek jî tenê dixwazin bila roj biqede lê bi çi hawî be jî bila kar bikin. Li cihên ku hûn tim tercîh dikin dîqet bikin ji bo wê. Hûn gava diçin kafeyek an restoranekê, ji bo we çi muhîm e mesela? Hûn jî fikrên xwe bêjin ka :) 

Behsa xwe bikim; Gava diherim bajarekî ku qet nizanim, cihên marka tercîh dikim. Cihen sazûmanî/kurumsal naxwazin navê wan xira bibe. Bikevin zirarê jî her tiştî bêkemanî didin ber we. Lê li bajarê xwe û bajarên timî riya min bi wan dikeve, helbet diherim cem esnafên wî bajarî.

Navê cihê ku me ew taÅŸtêya nexweÅŸ lê xwar bêjim an nebêjim? Nizanim, dudilî me 😊 lê hevalên ku li Mêrdînê dijîn dê ji fotograf û konsepta wê fam bikin jixwe. Min nexwest wan reÅŸ bikim lê hêvîdar im, personelên wê xwe biguherin da ku ew mekanê ku manzere û muzîkên wê gelekî xweÅŸ in, em ji bo taÅŸtêyê tercîh bikin. 

Bimînin di xêr û xweşiyê de.
04:40 No yorum
Duşem e. Em hatin kar dîsa, bi xwe ez qet dawiya hefteyê xwe bêhnvedayî hîs nakim û bi min rojek tenê ji bo betlaneyê bi kêrî tiştekî naye. Xweziya min bi dilê wan mirovên ku 2 rojan betlaneya wan heye.

Cihê ez lê dişixulim cihê xwarinê ye, loma ez dikarim her roj taştêyeke bêkêmanî bixwim û bê taştê nikarim dest bi rojê bikim. Lê gava ez li derdora xwe dinêrim, xwendekar, karker, însanên ku hewce ye serê sibê ji malê derkevin, piranî bê taştê ji mal dertên û taştêya wan jî an poxaçayek an jî simîtek e.

Hevalek min wê rojê pirsî got “Yaw di nava rojê de ez xwe timî betilî hîs dikim û xewa min jî ne bi rêk û pêk e .Bi te ez çi bixwim?” gelek kes vê ji min dipirsin. Wextê guherîna demsalê ye, bawer im hûn jî ji di dilê xwe de dibêjin “ez jî bersiva vê meraq dikim.”

Helbet tekiliya van tiştan û xwarinê bi hev re heye. Helbet pisporê vî karî jî diyetîsyen in; le gor agahiyên xwe ez jî çend tiştan bêjim. Tu çi dixwî, çi vedixwî laşê te jî li gorî wê reaksiyonan dide. Ji tiştên Glîsemik Îndeksa wan zêde ne, yanî ji tiştên ku şekirê te zû bilind dike dûr bikeve. Taştê pir muhîm e hevalno. Taştê bixwin ema ne bi poxaçeyekî an bi tostekî. Ev giş hevîr û rûn in. Tu yê bêjî ka kevanî taştiyê bide min, kî dikare bi tiştên werê re mijul bibe? Rast e. Lê bêjim; qenebe nanê neqeşartî hinek penêr û bacan têxe nav û bixwe an bixe çenteyê xwe, di rê de, li mektebê an li kar bixwe. An jî êvarê hêkên xwe bikelîne û sibehê bixwe, tev de 5 deqîqe ne.


 Di nivîsa xwe ya berê de jî min behs kiribû .Sebzeyan, hêşinahiyê ji ser sifreya xwe kêm nekin. Xwe pir birçî nehêlîn. Gava we hîs kir hûn birçî ne û hêj pir heye ji şîvê an ji navrojê re, hinek mewîj an hinek çerez bavêjin devê xwe. Merdînî ji vî alî de bi ÅŸans û talih in. Ev çand ketiya nav jiyana me.
Sal 2018, ez wek ‘food engineer’ekê bêjim; lêkolinan bikin û wan tiÅŸtên ku tije ÅŸekir tê de hene ne bixwin ne jî vexwin. Ev ji bo jiyana we ye. Ca min dibêje “ A rehet mirin e, bila meriv nekeve ber dest û lingan” yanî bila meriv mihtacî kesî nebe. Ji bo vê di niha de, di ciwaniya xwe de li xwe miqate bin.

Ka em behsa vexwarinan jî bikin. Bifikirin; hûn di nava rojê de çi vedixwin, çend qedeh vedixwin? Berî hûn rakevin êvarêçayeke beybûnan an çaya rezeneyê vexwin, pispor dibêjin ji bo sinêran ne
çaya reÅŸ lê çayên nebatan vexwin. Behsa xwe bikim; Pir ji qehweyê hez dikim. Li zanîngehê rojekê ez çûm tixtor. Got “tu rojê çend qedeh çay an qehwe vedixwî?” min got “nêzî 10 fîncanên mezin qehweyê vedixwim,ji bilî çayê.” Got” te malik li xwe xera kiriye dev ji vê tebîetê berde, kêm vexwe, tu hîn ciwan î,tiÅŸtên baÅŸtir ji xwe re bike ehlaq.” Niha jî pir jê hez dikim le heya ji destê min tê kêm vedixwim. Hûn jî xwe ji qehwe û çaya reÅŸ dûr bixin.
Av heyat e, avê vexwin.

Haaa! Wî çendî xew li min jî diherimî, hevalek min got “Zeyta lawentê bistînê û biniqutînê balîfa ber serê xwe; bêhna wê bo xewê pir baÅŸ e.” Min jî sitend, min kapaxa wê vekir û danî ber serê xwe, ser komîdina xwe. Neniqutînin ser balîf, bila rûyê balîfê we tev de qirêjî nebe û dû re nifiran li min nekin 😊

Ez pir li xwarin û vexwarina xwe miqate me. Birayê min hertim dibêje “Erê keçe, tu yê hezar salî biki erê ” Çavê min ne li jiyaneke dirêj e lê dixwazim siheta min li cî be heta ku ez sax bim.

Helbet me dilşikestî dest bi serê hefteyê kir, hêvî dikim êdî tiştên xweş biqewimin ji bo me hemû Kurdan.

Silav û hurmet..
05:51 11 yorum


Wekî hûn zanin nivîsa xwe ya dawîn de min qûra çêkir. 9 kes tevlî bûn.  Bi şîroveyê wan ez pir kêfxweÅŸ bûm le ÅŸans ji bo yekî keniya :) Ew jî İnan EroÄŸlu . Demek nêz de nav, paÅŸnav, telefon û adresa xwe ji min re bi rêya e-mailê ji adresa zeynoo_erdem@hotmail.com re bişîne û bila ÅŸekirên te bi rê bikeve.

Slav û hurmet.
02:18 No yorum
Ji ber diranê xwe îşev raneketim. Sibehê wê yek were kiÅŸandin, hefteya pêşîn jî ez ê têlê li diranên xwe ‘xim. Demeke dirêj hewce ye tenê tiÅŸtên wekî ÅŸorbê vexwim. Ji bo keseke wek min li ser zikê xwe mirî, tiÅŸtê herî xerab ev e bi min. Ka bê wê Xwedê çer bike… Ev sê hefte ne ez diyêtê jî dikim. Ya rast; ji aliyekî jî dibêjim wê baÅŸ be, qenebe ez ê pariyekê  kîlo bidim :)

Heger hûn bêjin tu herî pir li ber çi dikevî? Diyar e ez ê pirr bêriya gûz, findiq, fistiq û tew şekirê behîvan bikim. Li cihên din çawa ye nizanim lê li Mêrdînê bi taybetî kultura tiştên hişkkirî û 'kuruyemîşan' berbelav e . Derdor giş 'kuruyemişçi' ne. Xelkê vê derê, benî û bastêqên ku bi tirîyê Merzone çêbûne û wan şekirên me yên behîvan, wek diyarî didin hevdû.


Ez ê behsa şekirê behîvan bikim. Ew şekirên ku însanên ew li Mêrdîn nexwaribe ,bila nebêjin me xwariye. Li her derê ( ji bilî Mêrdîn ) derveyê vî şekirî ne şîn e, sipî ye û pir hişk e. Li Mêrdînê boyaxa xwarinê ya şîn dixin wê şêraniya ku şekir pê de dikin. Ji ber vê yekê derva wê şîn e. Ez biçûk bûm min tim rengê wê dişiband 'Şîrînler'an. 😊 Îja van deman yên bêboyax jî derketine. Ew jî xweş in. Cûreyên ku li dikanan tên firotin; yên tek batimlik, heyalet û normal in. Yanî şêraniya dora behîvê an zêde ye, an jî kêm e. Berê tiştên xwarinê kêm bûn, perê xelkê jî pir tunebû. Gava tiştên wekî behîvan biqiymet bi dest wan diketin şêraniya dora wan zêde dikirin ku têra wan bike. Niha dinya bûye rihetî, her tişt li ber destê me ye. Dewr diguhere, helbet taleba ji bo xwarinê jî diguhere. Ez carna dibêjim bila hindik be lê rindik be.

keskê şêxa hebe, şînê ÅŸekirê behîvan heye.. 

Benî û bastêqên me jî navdar in. Benî ji bo yên nizanin ez bêjim “cevizli sucuk”ê Tirkan e lê ne wekî yê wan bêtahm e, bi rihetî tê cûtin û hema xweberê dihere xwarê 😊 Tu gûzan yek bi yek di benik de dar de dikî, di pelûla sîtilê de da dikî, derdixî û ji bo hiÅŸk bibe dihêlî. Dims, benî, bastêq û kesme, payîzê gava tiriyê Merzonê xweÅŸ dibe tê çêkirin. Gava diherin ber rezê tiriyan û vî tiÅŸtî çêdikin jê re dibêjin “Em diçin ser mahseran.” Pîrika min digot “Ez bi 3 zarokan, di 20 salîya xwe de diçûm ser mahseran, ji zarokan yek li piÅŸta min, yek di dergûşê de, yek jî nû li ser nigan ketibû. Biharê em diçûn bêrîyê, payîzê jî em diçûn ser mahseran.” Kes bi kevanî û keçên niha ne qayil e mixabin 😊 Xweziya min bi wê dem û dewranê. Li ba me ; ne tirî heye, ne jî em deÅŸtî tiÅŸtên werê çêdikin û ne em jê fehm dikin. Bila kes nexeyîde lê tiÅŸtên ku “hostatî” tê de ye em jê heq nayên der. Pîrikên mê diçûn wan gundên ku rez lê bûn , lê nifşê vêga heta dayikên me jî ji tiÅŸtên werê fehm nakin.
Li van deran waxta dibêjin Meşkîna; dims, benî, bastêq û hwd. tê bîra meriv. Ew gelek serî pê diêşînin.

Min behsa beniya kir , behsa meseleya apê xwe ji we re bikim. Ew li Ewropayê dijî. Ji welêt benî û bastêq biribûn. Xaseten jî ji bo hevalekî xwe yê Tirk qutiyek loqim ( qaÅŸo Turkish Delight ) biriye. ÃŽja ew qutiya daye hevalê xwe û gotiyê “ev loqimê we ye.” Di ber de jî ji bo tehm bike piçek benî dayê û gotiye “ka hûn çi ji xwarinê fehm dikin? Va ye marîfeta Tirkan jî û va ye ya Kurdan jî. Ji kû hûn dikarin li ser xwarinê bigihên me.” Wî qal kir û min got saet xweÅŸ.



Welhasil min digot ÅŸekirê behîvan. Ez tim ji Davut Selim ÅŸekirê behîvan distînim. Li Mêrdîna kevn cîhekî wan hebû. Dikana wan a di zaroktiya min de ji ber çavê min naçe, Herkesî jê re digo “dawut sêlo.” Haaaa! Helawa wan jî pir navdar e. Gava ez ji hinekan re diyarî dîstinim diherim wir. Axir şûbeyeke wan li Qezê jî vebû. Karmendê wan jî ji heqê îşê xwe derdikevin û heta qehwe jî îkramî miÅŸteriyan nekin wan naşînin malê. 


Min bihîst ku mesela li Sirucê ji ÅŸekîrê behîvan re dibêjin ‘ÅŸekirê peyamî’ .Li cem we hûn dibêjin çi, di devokê din de navekî wî yê din heye? Dixwazim hîn bibim.


Ji xwînerekî/ê ku li bin vê nivîsa min şîrove bike re, ez ê qutiyeke şekirê behîvan bişînim. Herkes dikare şîrove bike; hewce nake hûn blogger bin. Heta ger hûn naxwazin navê we xuya bibe wek anonîm şîrove bikin û navekî din li dû şîrovêya xwe binivîsin. Heya roja şemîyê saet 12.00'a hûn dikarin beşdar bibin, wê qûra bê kişandin. De hûn û şensa xwe.

Bimînin di xêr û xweşiyê de.
00:15 21 yorum
Nivîsa Nûtir
Nivîsa Kevin

Ez Kî Me?

About Me


Kî me ez? Ez kevaniya mala xwe , jinek jêhatî û 'food engineer'ek zîrek im. Dixwazim çi bikim; tiştên ku zanim , dibînim, dilê min dibije heya destê min tê bi we re parve bikim. Li benda şîrove û rexneyên we û helbet li benda piştgiriya we me.

Min Bişopîne

bitikîne û her ser bloga GERO

bitikîne û her ser bloga GERO

Labels

alwêr ANTÎOKSİDAN bacan BAJARÎ BÊHNAWELÊT BENÎ BERRÎVANÎ BÊXEWÎ BEYANAXWARİNANÛZEWQÊNWAN BIRINC BIRINCAQERECDAX biyok CAHTER CEJN çarşî DAVUTSELİM DAWET dêrik DÊRİK dermanê dilan DİETFİBER dolme dolmeyênhişkirî ELOK ENTAB EYD FÊKÎ FISTIQ GER Û GEZMAX GOŞT GOŞTÊSOR GOŞTHEZ GÛZ hişkkirin HÛR Û ROVÎ İNAN EROĞLU îsot KAFRO KERENG kodik kortik KUÇEYA QESABAN KULÎÇE KULLOR KURD KUTILK MÊRDÎN MERGE MERGEYAELOKAN METROPOLÊNBİYANAN NAN NANÊSÊLÊ NANÊTENÛRÊ NANÊTISÎ nanoziko NANOZİKO NAVDIL ORKİDE ORKİDEPASTANESİ PARSÛ PARSÛYÊDAGİRTÎ PARSÛYÊHEŞANDÎ PAŞÎV PATÎLE PÊ PÊŞNIYAZ PIŞK pîvaz PİZZA QATMER qezê QISMET qiziltepe QÛRA REMEZAN ROJÎ SERÎ SIHHET SIM SIMAK sûk ŞAHÎ ŞAMBOREK ŞANBOREK ŞEKİR ŞEKİRÊBEHÎVA ŞEKİRÊBEYÎVA ŞÊNKAYÎ ŞÊRANÎ şêraniya biyokan ŞÊXMUHYEDÎNÊHÊNÎ ŞORBE TARÎFÊN PRATÎK TAŞTÊ TORAQ WESTAN XİLXALÎ xirxalî XWARIN XWARINAKURDÎ XWARINÊN KURDÎ XWARINÊNKURDAN XWARİNAKURDÎ XWARİNÊNKURDAN XWARİNÊNKURDÎ ZEYT ZEYTÛN zeytûnêndêrikê ZEYTÛNÊNDÊRİKÊ ZIVISTAN

recent posts

Blog Archive

  • ▼  2018 (22)
    • ▼  Aralık (1)
      • AVA BERRİYÊ, BIYOK Û DERMANÊ DILAN
    • ►  Kasım (1)
      • ZEYTÛNÊN DÊRIKÊ-2
    • ►  AÄŸustos (2)
      • KAFRO'S PİZZERİA
      • GULA CIVATÊN 'EYDAN : KULÎÇE
    • ►  Mayıs (4)
      • ROJIYA QEZÊ
      • DIYARBÛNA PIÅžKÊ
      • KUTILK Û QISMET
      • MESELEYA HÛR Û ROVIYAN
    • ►  Nisan (2)
      • JI QEZÊ BER BI STENBOLÊ
      • ÅžORBA MAST
    • ►  Mart (6)
      • KERENG
      • TAÅžTÊYEK LI BER DEÅžTÊ
      • JI BO BÊXEWÃŽ Û WESTANÊ ÇEND PÊŞNIYAZ
      • ÅžEKIRÊ BEHÃŽVA BÛ QISMETÊ İNAN EROÄžLU
      • ÅžEKIRÊ BEHÃŽVAN
    • ►  Åžubat (2)
    • ►  Ocak (4)
  • ►  2017 (6)
    • ►  Aralık (6)
LI SER @INSTAGRAM EZ

Nanoziko Xwarin û Vexwarin